Έχασε τη λαλιά του ο Σημίτης…

Άχνα δεν έβγαλε ο Σημίτης μετά τη βαρύτατη καταγγελία που δημόσια εκτόξευσε (και την οποία με στοιχεία στηρίζει στο βιβλίο-αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε) ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουντ Κολ, ότι η Ελλάδα πρόωρα μπήκε το 2002 στο ευρώ, δεν κάλυπτε τις οικονομικές προϋποθέσεις και το αποτέλεσμα το ζήσαμε. Παραδόθηκε ο τότε πρωθυπουργός μας αμαχητί και μια από τις αποδείξεις ήταν η ισοτιμία δραχμής – ευρώ, καθώς μέσα σε μια νύχτα το μπουκαλάκι το νερό από 30 δραχμές πήγε μισό ευρώ, δηλαδή 170 δραχμές.

Θα περίμενε κανείς ότι άμεση θα ήταν η αντίδραση του κ. Σημίτη, αν δεν ήταν έτσι όπως τα λέει ο Κολ. Το θέμα όμως δεν αποτελεί προσωπική του υπόθεση, αφορά τη χώρα, που σήμερα είναι ξανά στο σκαμνί και οι… φίλοι μας έχουν ένα ακόμη πάτημα για να λένε: «Να οι Έλληνες ποιοι είναι, μπήκαν στην Ευρωζώνη με ψεύτικα στοιχεία, δίκιο έχουμε που τους λέμε διεφθαρμένους». Έχει υποχρέωση απέναντι στον ελληνικό λαό, που δύο φορές τον έκανε πρωθυπουργό, να απαντήσει με νούμερα στον Κολ. Η σιωπή του θα είναι απόδειξη ενοχής…

Για τις κατηγορίες, όμως, δεν είπε λέξη ούτε ο νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Βενιζέλος, ο οποίος, ως κορυφαίος υπουργός των κυβερνήσεων Σημίτη, δεν μπορεί να μην είχε πλήρη γνώση -λόγω και του ότι είναι συνταγματολόγος- πώς φτιάχτηκε ο φάκελος της υποψηφιότητας της Ελλάδας για την είσοδό της στο κλαμπ του ευρώ. Όταν είναι γνωστό ότι ο κ. Βενιζέλος δεν αφήνει τίποτε να πέσει κάτω, η σιωπή τι άλλο να σημαίνει από επιβεβαίωση των λόγων του Κολ;

Υ.Γ.: Δεν μπορείς πάντως να κατηγορήσεις ως εχθρό τον πρώην γερμανό καγκελάριο όταν, μετά το… λούσιμο που κάνει του Σημίτη, τονίζει: «Ό,τι έγινε έγινε. Τώρα οφείλουμε αναμφίβολα να είμαστε αλληλέγγυοι στην Ελλάδα, όπως συμβαίνει. Και να τη βοηθήσουμε για να βοηθήσει κι αυτή τον εαυτό της».