Ήταν 15 Ιουλίου πάλι…

Σε τι διαφέρει από αποστασία αυτό που συνέβη τα μεσάνυχτα της περασμένης Τετάρτης στην ψηφοφορία για την αποδοχή της δυσβάστακτης και πολύ οδυνηρής συμφωνίας με τους δανειστές; Την οποία καταψήφισαν 39 βουλευτές του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ, κόντρα στο «Ναι» του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, συντασσόμενοι με τη γραμμή του επικεφαλής της Αριστερής Πλατφόρμας Παναγιώτη Λαφαζάνη, πρώην πλέον (μετά τον ανασχηματισμό) υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Αν ζούσε σήμερα ο Γεώργιος Παπανδρέου τι θα έλεγε; Εκείνο που είχε πει το 1965, όταν πρώτα ονόματα της Ένωσης Κέντρου έριξαν την κυβέρνησή της:
– Γίναμε η χλεύη των αντιπάλων…
15 Ιουλίου ήταν και τότε…
Πενήντα ακριβώς χρόνια πριν…
Και ήταν η αρχή για τις ανώμαλες, τις τραγικές εξελίξεις που ακολούθησαν, τις οποίες πλήρωσε πολύ ακριβά η Ελλάδα, η Κύπρος και η Δημοκρατία.
Δεν θέλουμε ούτε καν να διανοηθούμε ότι η ψηφοφορία που έγινε τα μεσάνυχτα της περασμένης Τετάρτης μπορεί να έχει μια τέτοια κατάληξη.
Καλό, όμως, είναι να έχουμε μνήμη…
Και να μην ξεχνάμε…