Είναι πολύ αργά για δάκρυα, κύριοι της ΓΣΕΕ

• H τεράστια ανεργία και η φτώχεια είναι και δικό σας έργο – Στα 7 μαρτυρικά χρόνια, αφήσατε τους «θεσμούς» να αλωνίζουν και δεν αποτρέψατε ούτε ένα μέτρο κατά των εργαζομένων

Του ΜΑΚΗ ΚΟΥΡΗ

Μόνο κάποιος που θα ζούσε στον… Άρη θα εκπλησσόταν με τα ευρήματα της έρευνας του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, σύμφωνα με την οποία η ανεργία έχει εκτιναχθεί στο 30% και η φτώχεια σαρώνει, έχοντας πλήξει το 50% του ελληνικού λαού. Και αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα της Ευρώπης, της πιο ανεπτυγμένης και πλούσιας περιοχής του πλανήτη. Και διερωτάται κανείς με ποιο σκεπτικό έκανε η διοίκηση της ΓΣΕΕ αυτήν την έρευνα… Είχε αμφιβολίες για το αν πράγματι υπάρχει ανεργία και φτώχεια στην Ελλάδα; Ακόμη και ένας ξένος που θα έκανε για πρώτη φορά μια βόλτα στην Ελλάδα, στη Σταδίου ή σε οποιαδήποτε περιοχή της Αθήνας, θα έβλεπε κλειστά μαγαζιά, εργοστάσια που δεν καπνίζουν, ζητιάνους στους δρόμους. Θα μάθαινε για τις ουρές στα συσσίτια, για τα άδεια σπίτια, για τα γιαπιά με τις άδειες σκαλωσιές. Εκτός και να της περίσσευαν λεφτά της ΓΣΕΕ και να μην ήξερε τι να τα κάνει. Βέβαια, έχει και ένα καλό η έρευνα. Καταγράφει, κατά τρόπο που δεν μπορεί να διαψευσθεί από κανέναν, ούτε και από τους διοικούντες τη ΓΣΕΕ, το… έργο της. Το ότι στα επτά χρόνια της κρίσης, από τότε που χτύπησε τις καμπάνες η «τρόικα» –μετάλλαξη της οποίας είναι οι… «θεσμοί»–, δεν έχει μείνει τίποτε όρθιο από τους εργατικούς νόμους. Το οκτάωρο, αιωνία του η μνήμη… Η πενθήμερη εργασία καταργήθηκε. Τα δώρα των Χριστουγέννων και του Πάσχα έγιναν μακρινή ανάμνηση. Οι απολύσεις γίνονται χωρίς προϋποθέσεις και με αποζημιώσεις-χαρτζιλίκι. Ταφόπλακα σε όλα αυτά έβαλε η… φιλεργατική… μεταρρύθμιση, που βαπτίσθηκε «ευέλικτες μορφές απασχόλησης», οι οποίες στην πράξη αποτελούν «ευέλικτες μορφές ανεργίας»!
Και όλες αυτές οι ανατροπές έγιναν χωρίς να ανοίξει ρουθούνι…
Με την ηγεσία της ΓΣΕΕ (η οποία στον βασικό κορμό της παραμένει αυτή που ήταν και το 2009) απλό θεατή! Απόδειξη, το ότι τίποτε από αυτά που ήθελαν τα ξένα αφεντικά –Σόιμπλε, Τόμσεν κ.λπ.– δεν απέτρεψε η ΓΣΕΕ. Και, δυστυχώς, ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ από τη διοίκησή της δεν είχε τα κότσια να παραιτηθεί, καταγγέλλοντας τις κυβερνήσεις, τα συμβιβασμένα κόμματα και όλες τις Ομοσπονδίες Εργαζομένων ότι ενδιαφέρονται μόνο για την καρέκλα.
Όραμα, η καρέκλα.
Σε όλους τους χώρους. Συμπεριλαμβανομένων των πανεπιστημιακών και των ακαδημαϊκών.
Πικρή, δυστυχώς, η αλήθεια για τη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας: Δεν μπήκε μπροστά να αποτρέψει, ή έστω να περιορίσει, το γκρέμισμα των δικαιωμάτων που με σκληρούς αγώνες κατέκτησε ο εργάτης. Δεν πάλεψε για να προστατεύσει τον έλληνα εργαζόμενο. Και το έργο της, που δεν μπορεί να το αμφισβητήσει, αποτυπώνεται με τον πιο αμείλικτο τρόπο στην έρευνα που φέρει τη σφραγίδα της: Η πραγματική ανεργία φθάνει στο 30%, η μακροχρόνια ανεργία είναι πάνω από 70%, οι 6 στις 10 προσλήψεις είναι για… ευέλικτες μορφές απασχόλησης, το 51,6% των εργαζομένων παίρνει μισθό κάτω από 800 ευρώ, η φτώχεια από το 27,7% το 2010 αυξήθηκε στο 35,7% το 2015.
Να πούμε άξιος ο μισθός τους;