Ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι και σώζουν τα ιδρύματα που δίνουν ζωή…

Μια και η κυβέρνηση τα πνίγει με τον ΕΝΦΙΑ

Ο έλληνας πολίτης μπορεί να ανεχθεί την όποια απόφαση μιας κυβέρνησης που κόβει μισθούς, βάζει φόρους, αυξάνει τις εισφορές, οδηγεί σε λουκέτα και ανεργία, όμως αντιδρά, δεν συγχωρεί και οργίζεται όταν οι αποφάσεις δεν έχουν σταλιά ανθρωπιά, όταν φέρνουν πόνο και απελπισία.

Όταν οι αποφάσεις βλέπουν μόνο αριθμούς και όχι τις ανθρώπινες ζωές που βρίσκονται πίσω από τους αριθμούς.

Η βουλιμία του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης έχει οδηγήσει στο να απαιτούν ακόμη και από τα φιλανθρωπικά ιδρύματα να πληρώνουν ΕΝΦΙΑ για τα ακίνητα που έχουν από δωρεές – ιδρύματα τα οποία είναι το αποκούμπι-βάλσαμο των ηλικιωμένων μας ή το χαμόγελο των παιδιών που έχουν μείνει μόνα. Ευτυχώς που η ανθρωπιά, παρά τη σκλήρυνση των συνθηκών ζωής, είναι εδώ, δεν εξέλιπε, όπως στους πολιτικούς μας. Και κάποιοι συνάνθρωποί μας δίνουν τα χρήματα για τον ΕΝΦΙΑ των ιδρυμάτων, όπως ο επιχειρηματίας Δημήτρης Νικολούζος από τη Σαντορίνη, που έδωσε 70.335,24 ευρώ και έτσι δεν έσβησε το «Χαμόγελο του Παιδιού».

Κάτι ανάλογο έγινε και με το Ίδρυμα Γεωργίου και Αικατερίνης Χατζηκώνστα, που είναι το παλαιότερο (ιδρύθηκε το 1853 επί Όθωνα), από το οποίο το υπουργείο Οικονομικών ζητούσε 280.000 ευρώ.

Ευτυχώς που ο ελληνικός λαός δεν έχει χάσει την ανθρωπιά του, κοιτάζει και τον διπλανό του, γι’ αυτό και παρά τη ληστρική αφαίμαξη αυτά τα οκτώ χρόνια παραμένει η Ελλάδα ζωντανή.