Η μικρή Ελλαδίτσα, με τη μεγάλη καρδιά, διδάσκει ανθρωπιά

• Εκεί στο Αιγαίο κάθε μέρα σώζει ζωές

Οι δύο αυτές φωτογραφίες δεν χρειάζονται λεζάντα. Αρκεί το άψυχο κορμάκι του τρίχρονου Σύριου, του Αϊλάν, που δεν πρόλαβε να ζήσει. Όπως και τα ματάκια της μικρής προσφυγοπούλας, τα γεμάτα φόβο και τρόμο απ’ όσα πέρασε μέχρι να φτάσει, μέσα από τα άγρια κύματα, στα ήμερα ελληνικά νερά της Λέσβου, όπου η ελληνική ψυχή, για άλλη μια φορά, δίνει μαθήματα ανθρωπιάς σε όλο τον κόσμο.

Ότι η ζωή δεν είναι μόνο κέρδη, πλούτος και παντοδυναμία. Προέχει ο άνθρωπος. Αλλά, δυστυχώς, μας έχουν καταντήσει χρηστικό (καταναλωτικό) αντικείμενο.

Η μόνη λεζάντα που θα είχε θέση στις δύο αυτές εικόνες είναι ο στίχος της Γαλάτειας Καζαντζάκη: «Εικόνα σου είμαι, κοινωνία, και σου μοιάζω…».

Με παραλήπτες του μηνύματος τα αφεντικά της Γης, που προκαλούν τη φτώχεια και τη δυστυχία, τις εκατόμβες των νεκρών και τα συντρίμμια των πολέμων για να κρατάνε την ηγεμονία τους.
Αυτός είναι ο εφιάλτης τους, οι Ερινύες για τον αθώο κόσμο που σκοτώνεται για να διαφεντεύουν αυτοί τη Γη και τη ζωή μας.

Ο μικρός Αϊλάν τι ζητούσε;
Να ζήσει…

Αυτήν τη μάχη εκεί στο Αιγαίο τη δίνει κάθε μέρα η μικρή Ελλάδα, με τη μεγάλη ψυχή.
Για να μην υπάρξει ξανά Αϊλάν, για να μη δούμε άλλη φορά αυτά τα τρομαγμένα ματάκια, που σφραγίζουν όλη τη ζωή όποιου τα δει.

Κύριε Ομπάμα, κύριε Πούτιν, κυρία Μέρκελ, κυρίες Αγορές, δικό σας έργο είναι το δράμα, η τραγωδία που «παίζεται» στο Αιγαίο…