Κερκόπορτα ανοίγει στην Τουρκία

Υψηλού ρίσκου η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία για την ΑΟΖ

-Η αγωνία του Μητσοτάκη να κλείσει την «τρύπα» του τουρκολιβυκού μνημονίου
-Τα υπέρ και τα κατά της «μερικής» οριοθέτησης ΑΟΖ

Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

Με μια αιφνιδιαστική κίνηση υψηλού ρίσκου η κυβέρνηση επιχειρεί να βρει όπλα για την ανάσχεση της τουρκικής επιθετικότητας και την απόκρουση του τουρκολιβυκού μνημονίου, έχοντας επίγνωση του υψηλού κόστους που καταβάλλει στο Κάιρο για την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία μερικής οριοθέτησης ΑΟΖ, με παραχωρήσεις που μπορεί να επηρεάσουν σοβαρά μια μελλοντική διαπραγμάτευση με την Τουρκία.

Όμως η ζυγαριά έγειρε υπέρ της ανάληψης του ρίσκου αυτού, καθώς η Αθήνα, σχεδόν εννιά μήνες μετά την υπογραφή του τουρκολιβυκού μνημονίου, έπρεπε να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων και να επιβάλει τετελεσμένο με μια ισχυρή δι­μερή διεθνή συμφωνία που μπαίνει σφήνα στις παράλογες διεκδικήσεις της Τουρκίας, οι οποίες κινδυνεύαν να δημιουργήσουν δυσμενές για τα ελληνικά συμφέροντα νομικό και διπλωματικό προηγούμενο. Συγχρόνως δημιουργεί και ένα σοβαρό ερωτηματικό για το αν παραμένει στο τραπέζι η προο­πτική επιδίωξης θαλάσσιων οριοθετήσεων μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου,  καθώς η διάταξη του χάρτη που δόθηκε στη δημοσιότητα δείχνει να οδηγεί σε εγκατάλειψη αυτήν την προοπτική.

Πολλά θα κριθούν το επόμενο διάστημα, όπου η Τουρκία θα επιχειρήσει να κλονίσει και να αντιμετωπίσει την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία.

Ωστόσο, εν όψει της επανέναρξης των διερευνητικών επαφών η Αθήνα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια νέα πραγματικότητα.

Και αυτό διότι η διαφορά μεταξύ των δύο χωρών, εφόσον τα δύο μέρη θα υποστηρίζουν την εγκυρότητα των δύο συμφωνιών (αυτής που η Τουρκία έχει υπογράψει με τη Λιβύη και εκείνης της Ελλάδας με την Αίγυπτο), θα πρέπει να επιλυθεί από διεθνή δικαιοδοτικό μηχανισμό, όπως είναι το Δικαστήριο της Χάγης.

Επίσης, στην όποια διαπραγμάτευση η Αθήνα θα πρέπει να εξηγήσει με κάθε τρόπο ότι η σχετικοποίηση του εύρους της επήρειας κάθε νησιού είναι διαφορετικού μεγέθους σε κάθε περίπτωση και δεν μπορεί να υπάρχει κανόνας, ούτε φυσικά να γίνει επίκληση εκ μέρους της Τουρκίας των ποσοστών επήρειας που αναγνώρισε σε ελληνικά νησιά η ελληνοϊταλική ή η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία.

Aναλυτικα το άρθρο στο paron.gr