Μην παραδώσετε στα κοράκια αυτούς που έχουν «κόκκινα» δάνεια

• Στο ποσοστό που θα πουληθούν σε ντόπια και ξένα funds να κληθούν οι δανειολήπτες να πληρώσουν και να ξοφλήσουν τις οφειλές τους
  

Του ΜΑΚΗ ΚΟΥΡΗ

Λίγο πριν από το «τετέλεσται» βρίσκονται σήμερα 1.000.000 -ίσως και πολύ περισσότεροι- Έλληνες που έχουν πάρει δάνειο (στεγαστικό, καταναλωτικό, επιχειρηματικό ή άλλης μορφής) το οποίο έχει γίνει «κόκκινο», καθώς από τη συμφωνία στην οποία θα καταλήξει το Eurogroup θα φανεί αν θα δρομολογηθεί η Σταύρωση και ο Επιτάφιος ή η λύτρωση.

Δεν είναι σχήμα λόγου, δεν περιέχει ίχνος υπερβολής αυτή η διαπίστωση. Διότι αν δεν αποτραπούν τα όσα έχουν διαρρεύσει, 400.000 οικογένειες που έχουν πάρει στεγαστικά δάνεια (συνολικά φτάνουν τα 28 δισ. ευρώ) θα «πουληθούν» στα κοράκια, που θα τις κατασπαράξουν. Την ίδια τύχη θα έχουν και αυτοί που χρωστούν καταναλωτικά δάνεια, τα οποία συνολικά ανέρχονται σε 10 δισ. ευρώ, όπως και οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, το ύψος των δανείων των οποίων ανέρχεται σε 20 δισ. ευρώ, και οι μεγαλοεπιχειρηματίες, που χρωστούν 40 δισ. ευρώ και οι οποίοι ενδεχομένως να αντιμετωπίζουν μικρότερη απειλή. Μπροστά στη θύελλα, στο τσουνάμι που απειλεί τους εκατοντάδες χι λιάδες δανειολήπτες που στοιχίζονται πίσω από τα «κόκκινα» δάνεια, τα οποία σε χρήμα μετριούνται σε 108 δισ. ευρώ, η φοροκαταιγίδα και το μαχαίρι που θα πέσει στις συντάξεις, από τη στιγμή που δεν είναι μπαμ και κάτω αλλά στο βάθος μιας τριετίας, και περισσότερο, είναι πρόσκαιρα αντιμετωπίσιμα. Μόνο από τα στεγαστικά, 400.000 οικογένειες μπορεί να βρεθούν από τη μια στιγμή στην άλλη ξεσπιτωμένες. Και είναι παραμύθι αυτό που έχει δηλώσει η κυβέρνηση, ότι έχει γίνει δεκτό από τους δανειστές τα «κόκκινα» δάνεια που αφορούν πρώτη κατοικία αντικειμενικής αξίας 140.000 ευρώ να μην πουληθούν σε funds. Γιατί οι αρμόδιοι υπουργοί παραλείπουν να πουν ότι οι τράπεζες δεν εμποδίζονται να βγάλουν σε πλειστηριασμό την πρώτη κατοικία, κάτι που σημαίνει ότι δεν υπάρχει καμία προστασία για αυτήν.

Όπως δεν υπάρχει κανένας δεσμευτικός όρος στον νόμο που να υποχρεώνει τις τράπεζες, πριν πουλήσουν τα «κόκκινα» δάνεια οποιασδήποτε κατηγορίας σε ντόπια και ξένα funds, να καλέσουν προηγουμένως τον δανειολήπτη και να του προτείνουν να εξοφλήσει το δάνειό του στο ίδιο ποσοστό (λέγεται ότι θα είναι στο 10% με 15%) με τους ίδιους όρους, καταβάλλοντας μετρητοίς το ανάλογο τίμημα, και στη συνέχεια να μην έχει καμία άλλη υποχρέωση.

Αντίθετα, στο νομοσχέδιο Σταθάκη υπάρχει μία καθόλου δεσμευτική αναφορά για τις τράπεζες, όπως προκύπτει από τη δημοσίευση του σχεδίου στην «Αυγή» (φύλλο 1ης Μαΐου), όπου η σχετική διάταξη έχει ως εξής:
«Πριν τη μεταβίβαση μη εξυπηρετούμενων δανείων οι τράπεζες οφείλουν να έχουν κάνει πρόσφατη εμπεριστατωμένη και ουσιαστική πρόταση ρύθμισης στους δανειολήπτες, ενώ οφείλουν να επιδεικνύουν αυξημένη ευαισθησία για τις ευπαθείς ομάδες». Απλώς, οφείλουν. Αν η τράπεζα δεν κάνει την πρόταση στον δανειολήπτη ή αν του προτείνει μια μείωση, π.χ., 10%, όταν στο fund θα το πουλήσει στο 15% της αρχικής αξίας του δανείου, το νομοσχέδιο δεν προβλέπει καμία κύρωση για την τράπεζα. Είχε, επομένως, απόλυτο δίκιο η πρόεδρος της ΕΚΠΟΙΖΩ κυρία Καλαποθαράκου όταν δήλωσε στην εκπομπή «Επί του Πιεστηρίου» στο Kontra ότι πρόκειται για ευχολόγια και τίποτε άλλο, με τον δανειολήπτη να πέφτει στα νύχια των κορακιών.

Όπως καμία δέσμευση δεν προβλέπεται, κύριε πρωθυπουργέ, και για τα funds που θα αγοράσουν για ένα κομμάτι ψωμί δάνεια δισεκατομμυρίων και θα στήσουν μεγάλο πάρτι. Και πριν προλάβει να πει κανείς ότι δεν είναι έτσι, να τι περιέχει το νομοσχέδιο του υπουργού Οικονομίας:
«Με τη μεταβίβαση των δανείων, οι μη τραπεζικές εταιρείες θα πρέπει να ακολουθήσουν εκ νέου τη διαδικασία του Κώδικα Δεοντολογίας και να κάνουν πρόταση ρύθμισης με βάση τη δυνατότητα αποπληρωμής και λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης».
Θα… πρέπει, σημειώνει το νομοσχέδιο. Πουθενά δεν λέει ότι υποχρεούνται ούτε ποιες κυρώσεις θα έχουν «οι μη τραπεζικές εταιρείες», δηλαδή τα… κοράκια, αν δεν κάνουν πρόταση ρύθμισης, ούτε σε ποια σχέση θα πρέπει να είναι η πρόταση με το ποσό που θα έχουν αγοράσει το δάνειο από την τράπεζα. Ούτε καθορίζεται με βάση ποια επίσημα στοιχεία, π.χ. της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, θα ορίζονται «οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης».

Λόγια και εδώ του αέρα. Απλώς για τους τύπους. Καμία απολύτως προστασία του δανειολήπτη.
Ξεκάθαρο και ωμό το συμπέρασμα, Αλέξη Τσίπρα: Απροστάτευτοι παραδίδονται πάνω από 1.000.000 δανειολήπτες, 400.000 οικογένειες, στο έλεος των τραπεζών και, το χειρότερο, στα νύχια των αρπακτικών funds, που δεν θα έρθουν για να… επενδύσουν, αλλά για να ληστεύσουν σπίτια και ό,τι έχει απομείνει από τις μικρομεσαίες και τις μεγάλες επιχειρήσεις.

Μπορείτε, κύριε πρωθυπουργέ, όχι απλώς να προστατεύσετε τα νοικοκυριά για να μη χάσουν το κεραμίδι τους και να πάρουν μια ανάσα, μήπως και ξαναπάρει μπρος η μικρομεσαία επιχείρηση, αλλά και να διασφαλίσετε την κοινωνική ειρήνη αποτρέποντας εξώσεις και κατασχέσεις από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη, σε καιρούς που κανείς δεν ξέρει τι φωτιά μπορεί να ανάψει μια σπίθα. Και η λύση, ο πυροσβεστήρας, είναι κάτι απλούστατο: Οι τράπεζες, πριν πουλήσουν τα δάνεια στα κοράκια, να προτείνουν στους δανειολήπτες να εξοφλήσουν την οφειλή τους στο ποσοστό που θα πάρουν τα δάνεια τα funds, που θα είναι πιο στυγνά από τον Τόμσεν και τη… Δρακουλέσκου.