Να πούμε όλοι μαζί, φτάνει πια, ως εδώ

• Αλλιώς δεν χρειάζεται να χάνουμε χρόνο και να χαλάμε λεφτά σε ταξίδια και αξιολογήσεις, ας φέρνουν αυτά που θέλουν να τα υπογράφουμε…

Του ΜΑΚΗ ΚΟΥΡΗ

Μήπως τζάμπα χάνουμε χρόνο, αφού στο τέλος ό,τι ζητούν από την αρχή οι μπάστακες («θεσμοί», κατά το… savoir vivre) το υπογράφουμε και με τα δύο χέρια και από κάτω βάζει τη βούλα της και η Βουλή;
Γιατί να τραβιόμαστε μήνες να κλείσει η αξιολόγηση, να χαλάμε ένα κάρο λεφτά στα πηγαινέλα στις Βρυξέλλες και στα Eurogroup, να τραπεζώνουμε στο «Χίλτον» τη… Δρακουλέσκου και την παρέα της, που λειτουργούν ως υπερκυβέρνηση, να μας βγαίνει το λάδι, να χάνει ώρες αμέτρητες ο πρωθυπουργός μιλώντας πότε με τη Μέρκελ και την αλεπού τον Σόιμπλε, πότε με τον Ολάντ και πότε με τον Ομπάμα, για να πουν μια καλή κουβέντα και να σταματήσει να σφίγγει η θηλιά, να φτάνουμε στο μη παρέκει βλέποντας το Ταμείο να είναι άδειο και στο τέλος να λέμε φέρτε το χαρτί να υπογράψει ο Τσακαλώτος, παρότι… κλαίει γιατί η Συριζαίικη καρδιά του άλλα του λέει; Και αυτή η τακτική της… ποδοσφαιρικής ομάδας των δανειστών κάθε άλλο παρά πρωτόγνωρη είναι. Γκολ, και μάλιστα πολλά, έφαγε ο Γιώργος Παπανδρέου, γκολ και ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο, γκολ φάγαμε και τώρα, με την υποσχετική ότι στο επόμενο ματς θα είναι πιο χαλαροί, σαν να είναι… προπόνηση.
Δυστυχώς, αυτή είναι η αδίστακτη πραγματικότητα.
Δεν τους απασχολεί ποιος κυβερνάει στην Ελλάδα.
Στρίμωξαν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, έβγαλαν το λάδι στην κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και τώρα κάνουν τα ίδια σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς, παρά το κατενάτσιο που επιχείρησε ο Τσίπρας, και είναι απόλυτη αλήθεια ότι πάλεψε, έτρεξε, αλλά το κλειδί-χρήμα το έχει η άλλη πλευρά και μπορεί να εκβιάζει μέχρι να σε οδηγήσει στο «τετέλεσται». Και συνέχεια γίνεται αυτό που θέλει το Βερολίνο – ίσον Σόιμπλε.
Θεόπικρη η γεύση που παίρνει ο Έλληνας, όπου κι αν ανήκει πολιτικά, όποιο κόμμα κι αν ψήφισε. Ο Γερμανός αποφασίζει. Όλος ο άλλος συρφετός δεν έχει λόγο – ζητιάνοι έχουν καταντήσει.
Πικρό για όλους εμάς που ζούμε σε αυτήν τη χώρα, που από αιώνες έχει γράψει Ιστορία και δεν υπάρχει κανείς στον πλανήτη που να μην τη ζηλεύει, το συμπέρασμα, το αγωνιώδες ερώτημα:
– Παραδινόμαστε; Ό,τι πεις, πασά μου; Ρίξε στο ντέφι ευρώ και κάνω όποια κωλοτούμπα θέλεις, αφέντη;
Υπάρχει εναλλακτική επιλογή; Ασφαλώς και υπάρχει. Η διαδρομή της Ιστορίας δεν είναι ποτέ μονόδρομος.
Όλα τα κυβερνητικά κόμματα γεύθηκαν τη σκληρότητα των εταίρων μας, μπροστά στους οποίους τύφλα να ’χουν οι σαράφηδες και ο Σάιλοκ. Και ο ελληνικός λαός έζησε την απανθρωπιά τους. Χρησιμοποιούν το χρήμα ως πολιορκητικό κριό για να κάνουν την Ελλάδα υποχείριό τους. Γιατί είναι οικόπεδο γωνία, που όμοιό του δεν υπάρχει άλλο στη Γη και βρίσκεται στην καρδιά των δρόμων που οδηγούν σε Ασία, Αφρική και Ευρώπη.
Το λιγότερο αφελής είναι όποιος νομίζει ότι το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και βασικά της Γερμανίας, είναι τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ που τους χρωστάει η Ελλάδα. Ένα… τσάχαλο είναι…
Απέναντί τους αυτοί οι κοινοί εκβιαστές πρέπει να βρουν μια γροθιά την Ελλάδα. Και τα τρία κυβερνητικά κόμματα έχουν πληρώσει πολύ ακριβά τον λογαριασμό. Τώρα είναι η στιγμή να τα βρουν μεταξύ τους, όχι για να συγκυβερνήσουν, αλλά για να πουν όλοι μαζί προς τους δανειστές -τη Γερμανία ουσιαστικά- «ΩΣ ΕΔΩ». Ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλο αυτά τα δεσμά. Αυτόν τον εξευτελισμό, που έχει αρχίσει να ξεπερνά και τη χιτλερική κατοχή. Και είναι έτοιμος για νέους αγώνες… Για το «καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή»!
Η πρωτοβουλία ανήκει στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Απέναντί του έχει την Ιστορία. Την πατρίδα και τον λαό. Στο χέρι του είναι να αποδείξει ότι σωστά τον επέλεξαν οι Έλληνες για κυβερνήτη τους.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει να τελεί υπό τις διαταγές του Σόιμπλε. Αυτό είναι το χρέος και του Τσίπρα και του Μητσοτάκη αλλά και των άλλων πολιτικών αρχηγών. Και φυσικά και του Προέδρου της Δημοκρατίας.