Παρακαλούσε ο Αυγερινός τον Ανδρέα να τον κάνει ευρωβουλευτή…

Αφού βολεύτηκε, θυμήθηκε ότι η Αλλαγή τελείωσε νωρίς…

Μετά την αποτυχία ανατροπής του Παπανδρέου στο «Πεντελικόν», όπου στο σχέδιο συμμετείχε και ο ίδιος

ΤΟ ΒΑΤΕΡΛΟ ΤΟΥ  ως εκλογολόγου το βράδυ των εκλογών του 2000

Τι συμβούλευε τον Σημίτη

Τώρα στα γεράματα -και αφού ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν είναι εδώ για να τον διαψεύσει- πήρε και ο Παρασκευάς Αυγερινός τον κασμά για να γκρεμίσει την προσφορά του και την εικόνα του ηγέτη του ΠΑΣΟΚ, προσφέροντας υπηρεσίες σε όλους εκείνους, δεξιούς και αριστερούς, που ποτέ δεν τον πήγαν, γιατί τους χάλασε το παιγνίδι και για χρόνια πολλά έμειναν εκτός εξουσίας.

Πολύ θυμό, οργή και αγανάκτηση προκάλεσε ο κ. Αυγερινός στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ που επιμένει και σήμερα να παραμένει όχι μόνο συναισθηματικά δεμένος με τον Ανδρέα, αλλά και γιατί επί των ημερών των κυβερνήσεών του έφαγε ψωμί και αυτό δεν το ξεχνά, μαθαίνοντας τις κακίες που γράφει στο βιβλίο του, που πρόσφατα κυκλοφόρησε με τίτλο: «Η Αλλαγή τελείωσε νωρίς». Μόνο που η αλλαγή κάθε άλλο παρά τελείωσε νωρίς για εσάς, κύριε Αυγερινέ. Γίνατε υπουργός και μετά, για κάπου 15 χρόνια, ευρωβουλευτής, όπου εκεί τα λεφτά ήταν πολλά… Και ο Ανδρέας ποτέ δεν σας χάλασε χατίρι. Σε όλες τις καρέκλες που καθίσατε ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ ήσασταν, ποτέ δεν μπήκατε στην αγωνία της κάλπης. Η αλλαγή για σας ήταν μια χαρά. Από την αφάνεια σας έφερε σε πρώτο πλάνο.

Και αντί ευγνωμοσύνης, χολή και όξος, κ. Παρασκευά, για τον ευεργέτη σας και πολλή πίκρα για εκείνους τους συντρόφους σας που σας αποκαλούσαν Νέστορα, τότε που δεν λέγατε ότι η αλλαγή τελείωσε το 1981… Και με το δίκιο τους διερωτώνται σήμερα: Αυτός ήταν ο Νέστορας;

Τώρα λοιπόν θυμήθηκε ο κ. Αυγερινός να πει ότι ο Ανδρέας «έπασχε από βαριάς μορφής κατάθλιψη», που ιατρικά αποκαλείται «διπολική διαταραχή».

Αναφέρεται, όπως γράφει, σε ένα περιστατικό του 1979. «Με πήρε στο τηλέφωνο η Μαργαρίτα και μου ζήτησε να ανέβω στο Καστρί γιατί ο Ανδρέας δεν είναι καλά. Τον βρήκα αμίλητο σε μια πολυθρόνα, με τη ρόμπα του. Τον συνόδεψα στον ψυχίατρο και η διάγνωση ήταν βαριάς μορφής κατάθλιψη».

Ένα απλό ερώτημα, κ. Αυγερινέ: Γιατί τα λέτε τώρα που δεν ζει ο Ανδρέας και δεν τα αποκαλύψατε όταν ζούσε; Είναι τίμιο να κατηγορείτε έναν που δεν μπορεί να απαντήσει, να ακουστεί; Όταν σας διόριζε υπουργό και ευρωβουλευτή, τότε ο Παπανδρέου ήταν καλά, δεν είχε βαριάς μορφής κατάθλιψη; Και ενώ, όπως λέτε, γνωρίζατε αυτήν την ασθένεια, γιατί το κρύψατε από τον ελληνικό λαό και αφήσατε έναν καταθλιπτικό άνθρωπο να κυβερνά τη χώρα για πάνω από 10 χρόνια;

Το ιατρικό απόρρητο πού πήγε, κ. Αυγερινέ;

Ασφαλώς η Μαργαρίτα σας κάλεσε ως γιατρό και όχι ως παράγοντα του ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε αυτό το ομολογείτε όταν γράφετε ότι συνοδέψατε τον Ανδρέα στον ψυχίατρο. Και σήμερα έρχεστε και παραβιάζετε το ιατρικό απόρρητο. Αυτό αποκλείεται να μην το αντιλαμβάνεστε, νου έχετε και γνωρίζετε τις δεσμεύσεις που έχετε όταν δώσατε τον όρκο του Ιπποκράτη. Προφανώς όμως βάλατε πάνω από το ιατρικό απόρρητο, που ισχύει και για τον τελευταίο πολίτη, τα συσσωρευμένα απωθημένα που είχατε κατά του Παπανδρέου. Αυτό κάθε άλλο παρά σας τιμά…

Τι ξέχασε…

Επειδή η μνήμη του κ. Αυγερινού, όπως προκύπτει από το πόνημά του, είναι επιλεκτική, θα του θυμίσουμε ορισμένα γεγονότα…

Και πρώτη την ιστορία του «Πεντελικού». Ήταν τον Νοέμβριο του 1990. Κορυφαία στελέχη, μέλη του  Εκτελεστικού Γραφείου, με τη συμμετοχή βουλευτών και άλλων, είχαν οργανώσει επιχείρηση ανατροπής του Ανδρέα, εκμεταλλευόμενοι τα γνωστά σοβαρά προβλήματα υγείας που είχε. Ένας μάλιστα από τους συμμετέχοντες, που σήμερα είναι σε… αγρανάπαυση και γράφει περισπούδαστα άρθρα, έλεγε σε γνωστό δημοσιογράφο: «Να τελειώνουμε με το ραμολιμέντο»! Σε αυτήν τη σχεδιασμένη επιχείρηση συμμετείχε και ο κ. Αυγερινός. Η επίθεση είχε επικεντρωθεί στην εκλογή γραμματέα. Ο Ανδρέας είχε επιλέξει τον Τσοχατζόπουλο, οι ανατροπείς είχαν στήσει αντίπαλο τον Αυγερινό. Ο Ανδρέας όχι μόνο δεν το συζητούσε, αλλά μόλις αντιλήφθηκε τι επεδίωκαν, τους έστειλε δημόσια το μήνυμα, το κόμμα είναι δικό μου και όποιου δεν του αρέσει να φύγει. Και αμέσως έκαναν πίσω οι… αντάρτες και βγήκε ο Τσοχατζόπουλος. Τότε λοιπόν ο κ. Αυγερινός ζήτησε από τον Ανδρέα να πάει στην Ευρωβουλή και του έκανε το χατίρι, παρόλο που ήξερε τον ρόλο που είχε παίξει στην απόπειρα ανατροπής του.

Το φιάσκο με τις εκλογές του 2000

Ο κ. Αυγερινός είχε καταφέρει να στήσει την εντύπωση ότι ήταν ο εξπέρ στις δημοσκοπήσεις και στις εκλογικές αναλύσεις, ο μέγας εκλογολόγος του ΠΑΣΟΚ, που όλα τα προβλέπει και σε όλα πέφτει μέσα. Εντελώς δηλητήριο ήταν η πραγματικότητα. Υπήρχε ένα ολόκληρο επιτελείο, με εξειδικευμένα στελέχη από όλους τους χώρους. Τη δουλειά αυτού του επιτελείου έπαιρνε ο κ. Αυγερινός και την παρουσίαζε ως δική του, ενώ δεν ασχολιόταν καθόλου, όπως λέει στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που θήτευσε σε πολλά υπουργεία και ήταν μέλος του Ε.Γ.

Και  προς επίρρωση αυτών, παραπέμπει στη βραδιά των εκλογών του 2000, όπου ο κ. Αυγερινός είπε στον Σημίτη γύρω στις 8 ότι ο Καραμανλής κερδίζει τις εκλογές και να τον πάρει να τον συγχαρεί, όμως δεν τον άκουσε. Λίγη ώρα μετά, τα νεότερα αποτελέσματα είχαν ανατρέψει την πρόβλεψη του σοφού εκλογολόγου…

Όλα αυτά, βέβαια, ο κ. Αυγερινός ξέχασε να τα γράψει στο βιβλίο του, που ένα και μόνο στόχο έχει, να γκρεμίσει την εικόνα του Ανδρέα Παπανδρέου… Το μόνο όμως που καταφέρνει είναι να κάνει κομμάτια και θρύψαλα τη δική του…