Ποντάρει τα πάντα ο Τσίπρας στη ρύθμιση του χρέους

• Οι δόσεις θα πάνε πολύ πίσω και με τη μείωση του επιτοκίου δεν θα ενεργοποιηθεί ο «κόφτης», όπως ελπίζει η ΝΔ, αλλά αντίθετα θα έρθουν ελαφρύνσεις και… «κόφτης» φόρων

Τα… ρέστα του θα μπορούσε να ειπωθεί ότι παίζει ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα της ρύθμισης του χρέους, ποντάροντας στον… άσο – την πρόσφατη δημόσια δήλωση του αμερικανού Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα ότι μέχρι το τέλος του Οκτωβρίου θα υπάρξει λύση. Μάλιστα, τη δέσμευση αυτή του αρχηγού του Λευκού Οίκου την επανέλαβε ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιου κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα πριν από λίγες εβδομάδες.
Ως γνωστόν, στη γραμμή αυτή κινείται και το ΔΝΤ, στο Καταστατικό του οποίου η βιωσιμότητα του χρέους αναφέρεται ως πάγια προϋπόθεση για τη συμμετοχή του Ταμείου σε πρόγραμμα διάσωσης.
Και είναι κοινό μυστικό ότι το ελληνικό χρέος δεν βγαίνει, άσχετα από το αν όλοι κάνουν τα στραβά μάτια…

Στην άποψη ότι η ρύθμιση του χρέους είναι αναγκαία έχουν αρχίσει να προσχωρούν και χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που από τη μέχρι τώρα πορεία και των τριών Μνημονίων έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν πρόκειται να έρθει ανάκαμψη της οικονομίας, αποδέσμευση από τα δεσμά και έξοδος στις αγορές.
Σύμφωνα με έγκυρες κυβερνητικές πηγές, ο πρωθυπουργός δεν θέτει ως πρώτη προτεραιότητα το «κούρεμα» του χρέους. Αυτό που ζητάει είναι χρονική επιμήκυνση της εξυπηρέτησής του, που σημαίνει περισσότερες δόσεις, με μικρότερο ποσό δόσης και χαμηλότερο επιτόκιο από αυτό που ισχύει σήμερα. Οπότε, η ετήσια ελάφρυνση θα είναι κάποια δισ. ευρώ, που θα πάνε στη ρευστότητα και στην αναθέρμανση της οικονομίας.

Αν επιτευχθεί ο στόχος της ρύθμισης του χρέους, θα ξεσφίξει η θηλιά και θα αρχίσει να αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία και γενικότερα στην Ελλάδα, οπότε θα ανοίξει η… όρεξη των επενδυτών.

Τα όπλα του Αλέξη
Σε αυτήν τη μάχη ο πρωθυπουργός προσπαθεί να αποκτήσει ισχυρά στηρίγματα. Στην υλοποίηση αυτής της επιδίωξης αποβλέπουν και οι διεθνείς επαφές του Τσίπρα.

Προχθές συμμετείχε στη συνάντηση των ευρωπαίων σοσιαλιστών στο Παρίσι, όπου μετείχαν αρχηγοί κρατών και πρωθυπουργοί, ενώ στη Σύνοδο των επτά ηγετών των χωρών του Νότου (Ελλάδα, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Κύπρος και Μάλτα), που αναμένεται να πραγματοποιηθεί στις 9 Σεπτεμβρίου στην Ελλάδα, θα συζητηθεί και το πρόβλημα της λιτότητας, που έχει γονατίσει όλο τον Νότο, σε αντίθεση με τον Βορρά, που ζει πολύ καλύτερα.

Επίσης, ο Αλέξης Τσίπρας θα παρευρεθεί στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, όπου θα έχει επαφές με σημαντικούς ηγέτες, ενώ στη σύσκεψη για το Προσφυγικό θα συμπροεδρεύσει με τη γερμανίδα καγκελάριο.

Κανείς δεν μπορεί να μην παραδεχτεί ότι με τη συμμετοχή του έλληνα πρωθυπουργού σε αυτές τις διεθνείς διασκέψεις αναδεικνύεται σε ηγετική προσωπικότητα, κάτι που ανοίγει πόρτες για την Ελλάδα, η οποία μπορεί να έχει καλύτερη αντιμετώπιση στα προβλήματα που βιώνει ο ελληνικός λαός.
Και το καλό χαρτί, ο άσος που έχει αυτήν τη στιγμή η χώρα μας, είναι ότι η Ελλάδα είναι ο μόνος παράγοντας σταθερότητας στην καυτή περιοχή μας.

Με το βλέμμα στα Βαλκάνια
Γυρίζοντας από την πρόσφατη επίσκεψή του στη Βουλγαρία, όπου ο Αλέξης Τσίπρας είχε μακρά συνάντηση με τον ομόλογό του Μπόικο Μπορίσοφ, μιλώντας με πολύ στενούς συνεργάτες του έδειχνε εντυπωσιασμένος. Τόνισε, μάλιστα: «Έπρεπε να είχαμε πάει νωρίτερα»!
Στα σχέδιά του είναι ακόμη να επισκεφθεί τη Ρουμανία και την Αλβανία. Και, όπως λένε συνεργάτες του, ο πρωθυπουργός εκτιμά ότι πρέπει να υπάρξει μια κοινή στρατηγική στα Βαλκάνια.

Στα χνάρια του Ανδρέα…
Με βάση τις παραπάνω διεθνείς πρωτοβουλίες του Αλέξη Τσίπρα, κάποιος που έχει ζήσει τις κινήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου θα μπορούσε να ισχυρισθεί ότι ο πρωθυπουργός βαδίζει στον δρόμο που άνοιξε ο μεγάλος ηγέτης του ΠΑΣΟΚ και της Ελλάδας.

Είχε μείνει άφωνη η διεθνής κοινότητα όταν στον αποκλεισμό της Γάζας είχε στείλει επιβατηγά πλοία και είχε μεταφέρει τους Παλαιστίνιους και τον ηγέτη τους, τον Αραφάτ, όταν είχε οργανώσει μυστικά τη συνάντηση Μιτεράν – Καντάφι στην Ελούντα, τη στιγμή που κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί, με το κλίμα που υπήρχε τότε, μια συνάντηση του Προέδρου της Γαλλίας με τον ηγέτη της Λιβύης, αλλά και με την «Κίνηση των 6», όπου μετείχαν η Πρόεδρος της Ινδίας Ίντιρα Γκά­ντι, ο πρωθυπουργός της Σουηδίας Ούλοφ Πάλμε, ο Πρόεδρος του Μεξικού Μιγκέλ Ντελαμαντρίτ, ο Πρόεδρος της Αργεντινής Ραούλ Αλφονσίν και ο Πρόεδρος της Τανζανίας Τζούλιους Νιερέρε.