Σάντουιτς ο Κυριάκος ανάμεσα σε Σαμαρά και Ντόρα

• Και ο… εαυτός του, ο μεγάλος αντίπαλός του

Του ΓΙΑΝΝΗ ΖΑΦΕΙΡΗ

Εν μέσω… διασταυρούμενων πιέσεων βρίσκεται ο Κυρ. Μητσοτάκης, καθώς Αντ. Σαμαράς και Ντ. Μπακογιάννη διαγκωνίζονται για το ποιος από τους δύο θα επιβάλλει την άποψή του στην επίσημη γραμμή της Νέας Δημοκρατίας. Στον ανταγωνισμό παρεισφρύουν (εμπλέκονται) σε ορισμένες περιπτώσεις στελέχη όπως ο Μ. Βορίδης ή ο Άδ. Γεωργιάδης, με αποτέλεσμα ο δημόσιος λόγος της παράταξης να θυμίζει Βαβέλ και οι αστοχίες -πολιτικές και επικοινωνιακές- να είναι όλο και συχνότερες. Ο δε κ. Μητσοτάκης να δίνει προς τα έξω την εντύπωση άλλοτε ότι άγεται και φέρεται κι άλλοτε ότι ποδηγετείται ή κατευθύνεται, καμιά σχέση δηλαδή με την εικόνα του «κραταιού αρχηγού», όπως θέλουν να τον παρουσιάζουν από τη Λ. Συγγρού.

Κι αν οι παρεμβάσεις της κ. Μπακογιάννη είναι κατά κανόνα παρασκηνιακές, λόγω και της συγγενικής σχέσης που τους συνδέει, ο κ. Σαμαράς κινείται δημόσια και απροκάλυπτα, δίνει κατευθυντήριες γραμμές, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να στείλει σαφές μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση για τον ρόλο που διαδραματίζει, αλλά κυρίως για την επιρροή που ασκεί στον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας.
Παράλληλα, αδιαφορεί για το ότι οι κατά καιρούς παρεμβάσεις του γίνονται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης από την κυβέρνηση, ενώ ενοχλούν και μεγάλη μερίδα στελεχών της παράταξης.
Ήδη το αποτύπωμά του στην τακτική (πολιτική) που ακολουθεί ο κ. Μητσοτάκης είναι βαθύ.

Τελευταίο κρούσμα το «όχι» της Νέας Δημοκρατίας στο αναπτυξιακό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, όπως ακριβώς ήταν η θέση (επιθυμία) του κ. Σαμαρά, την οποία υποστήριξαν με σθένος οι «δορυφόροι» του Άδ. Γεωργιάδης και Μ. Βορίδης. Αντίθετα, Ντ. Μπακογιάννη, Κ. Χατζηδάκης, κ.ά., ήταν υπέρ του να στηριχθεί το νομοσχέδιο με επιμέρους διαφοροποιήσεις στην ψηφοφορία στη Βουλή, πλην όμως δεν εισακούσθηκαν. Και δεν ήταν η πρώτη φορά το τελευταίο διάστημα.

Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι ο πρώην πρωθυπουργός εμφορείται από ρεβανσιστικές διαθέσεις έναντι του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλ. Τσίπρα και ότι θα επιδιώξει να πάρει εκδίκηση μέσω του Κυρ. Μητσοτάκη. Στο πλαίσιο αυτό, εξωθεί ή συνηγορεί στη σκλήρυνση της στάσης της Νέας Δημοκρατίας έναντι της κυβέρνησης, εξ ου και η τακτική «όχι σε όλα» που έχει υιοθετήσει η ηγεσία. «Θα κάνουμε στον Τσίπρα ότι μας έκανε εκείνος την περίοδο 2012-2014», λένε στελέχη προσκείμενα στον κ. Σαμαρά. «Δεν θα νομιμοποιήσουμε με την ψήφο μας τις αποφάσεις του κ. Τσίπρα», σημειώνει ο κ. Βορίδης, ο οποίος έχει τεθεί σημαιοφόρος του ανένδοτου κατά της κυβέρνησης.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι η κ. Μπακογιάννη είναι και ενοχλημένη και ανήσυχη με την επιρροή που ασκεί ο κ. Σαμαράς κι αυτό διότι θεωρεί ότι εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους, βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. Αυτό που στην πραγματικότητα φοβάται είναι ότι οι φιλοδοξίες του πρώην πρωθυπουργού δεν περιορίζονται μόνο στο να πάρει ρεβάνς από τον ΣΥΡΙΖΑ και να δικαιωθεί πολιτικά, αλλά πάνε παραπέρα. Συγκεκριμένα θεωρεί ότι ένας από τους στόχους του είναι να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο της παράταξης και στην προσπάθειά του αυτή δεν θα διστάσει ακόμη και να ανατρέψει τον κ. Μητσοτάκη. Από τους ίδιους φόβους διακατέχεται και ο Κων. Μητσοτάκης, όπως το εκμυστηρεύτηκε σε πρόσφατη συνομιλία του με παλαιό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας.

Ποια είναι η άποψη του Κυρ. Μητσοτάκη για όλα αυτά; Μέχρι στιγμής, από τη Λ. Συγγρού δεν έχει εκφραστεί δυσφορία ως προς τη δραστηριότητα (κινητικότητα) του κ. Σαμαρά, γεγονός που κάνει πολλούς να πιστεύουν ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα.

Άλλοι πάλι θεωρούν ότι αναγκάζεται να ανέχεται τον παρεμβατικό ρόλο του πρώην πρωθυπουργού, είτε διότι φοβάται την αναμέτρηση μαζί του είτε επειδή τον χρειάζεται στον ακήρυκτο πόλεμο ενάντια στους Καραμανλικούς. Μεγάλος αντίπαλος ωστόσο του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας είναι ο ίδιος ο… εαυτός του, όσο δεν θέλει ή δεν μπορεί να αποφασίσει προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί. Αν δηλαδή θα πορευτεί με γνώμονα τις αρχές και τις ιδέες του ιδρυτή της παράταξης Κων. Καραμανλή ή θα συμπορευτεί με τα «ορφανά του Σημίτη». Όσο προσπαθεί να ισορροπήσει σε δύο βάρκες τόσο θα χάνει από την αξιοπιστία του, αλλά θα προκαλεί και την οργή μεγάλης μερίδας στελεχών της παράταξης, που απορρίπτουν μετά βδελυγμίας τα ανοίγματα προς τα άλλοτε κραταιά, αλλά σήμερα απαξιωμένα, στελέχη του ΠΑΣΟΚ.