Στη δίνη του κυκλώνα τα εθνικά μας θέματα

• Η οικονομική τραγωδία κάποια στιγμή θα περάσει και θα σταθούμε πάλι στα πόδια μας, αν χαθεί όμως εθνικό έδαφος, δεν ξανακερδίζεται, γι’ αυτό και να μην ξεχνούν τις μεγάλες ευθύνες τους η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση

Του ΜΑΚΗ ΚΟΥΡΗ

Σε ασφυκτικό κλοιό βρίσκεται η χώρα μας. Δεν είναι μόνο ο εγκλεισμός της Ελλάδας μας στο οικονομικό φρενοκομείο-φτωχοκομείο του κ. Σόιμπλε, ο οποίος έχει αναλάβει στρατιωτικός γιατρός όλης της Ευρώπης, φέρνοντας στη μνήμη τις χιτλερικές θηριωδίες, που τις πλήρωσε με αίμα πολύ και ανυπολόγιστες καταστροφές όλη η υφήλιος. Είναι και ο νέος Σουλτάνος, που πλέον έχει υπερβεί κάθε όριο. Ξεπερνά και τον γερμαναρά υπουργό Οικονομικών, που απαιτεί να τον προσκυνάς μήπως και ανοίξει το… πουγκί του. Με το φιρμάνι που έβγαλε την περασμένη Δευτέρα ο τούρκος πρωθυπουργός βάζει υπό… ομηρία όλη την Ευρώπη και το ανατολικό κομμάτι της Ασίας. «Δικά μου είναι όλα, τα παρέδωσε στους εχθρούς μας, στους άπιστους, το 1920 ο Κεμάλ, αλλά εγώ θα τα πάρω πίσω», κραυγάζει, αφιονίζοντας τη νεολαία του. Και έβαλε στο τραπέζι την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης, που αφορά και την Ελλάδα, καθώς καθόρισε τα σύνορα της χώρας μας, που αποτελούν την εθνική μας κυριαρχία. Κάποιοι… αφελείς είπαν ότι οι δηλώσεις του τούρκου πρωθυπουργού είναι για το εσωτερικό της χώρας του, ότι έχουν παραλήπτες τους δύο μεγάλους, την Αμερική και τη Ρωσία, και αφορούν τον πόλεμο που γίνεται στη Μοσούλη και στη Συρία και τους σχεδιασμούς τους για την ίδρυση δύο κουρδικών κρατών σε εδάφη που ο Ερντογάν θεωρεί ότι είναι δικά του.
Προσπερνούν, ενδεχομένως για να μην αμφισβητηθεί η αριστεροσύνη τους και κατηγορηθούν ως… εθνικιστικές, το ότι ο Ερντογάν αμφισβητεί τα σύνορα της Ελλάδας. Ζουν σε άλλον κόσμο. Ο… φίλος μας ο Ταγίπ δεν λέει τίποτε τυχαία. Και αυτό το έχει αποδείξει εμπράκτως στο παρελθόν αλλά και σήμερα, που έχει βάλει στόχο το νησάκι Παναγιά δίπλα στις Οινούσσες με τις συνεχείς παραβιάσεις, ενώ φέτος τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου στο παραπέντε αποφεύχθηκε ο πόλεμος. Αυτές οι λίγες λέξεις για να προσγειώσουν τους αφελείς, και όχι μόνο…
Δεν φροντίζει να κρύβει τις επιδιώξεις του ο τούρκος πρωθυπουργός. Στις δηλώσεις του μίλησε για τη Θεσσαλονίκη και για τη Δυτική Θράκη, ότι πρέπει να γίνει δημοψήφισμα, έχοντας στον νου του ότι οι μουσουλμάνοι είναι περισσότεροι και θα ψηφίσουν για την… απόσχισή της…

Δεν χρειάζεται να μπούμε σε επεξηγήσεις για τους σχεδιασμούς του νεο-Σουλτάνου και το αν συμπεριλαμβάνει σε αυτούς και τη χώρα μας. Είναι αυτονόητο. Με αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης αυτόματα μπαίνει θέμα αναθεώρησης και των ελληνικών συνόρων. Και τότε, με την τεράστια γεωπολιτική σημασία του Αιγαίου μας –είναι η μοναδική περιοχή του πλανήτη, λένε Αρχηγοί ΓΕΕΘΑ και σημαντικοί διπλωμάτες, που ακουμπάει σε Ευρώπη, Αφρική, στην καυτή Μέση Ανατολή, στη Διώρυγα του Σουέζ, σε Τουρκία, Δαρδανέλια και Εύξεινο Πόντο– ας μη σκεφθούμε καλύτερα ποια θα είναι η επόμενη μέρα της σημερινής Ελλάδας. Επομένως, ας πάψουν να λένε ότι τα περί αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης που λέει ο Ερντογάν δεν αφορούν εμάς, λες και δεν έχουν πάρει χαμπάρι πού έχει προχωρήσει η Τουρκία στην Κύπρο μας, τι έγινε στα Ίμια, τι μας κόστισε ο Μάρτης του ’87, ποια είναι η αλήθεια που κρύβουμε για την πραγματική κατάσταση στη Θράκη μας.
Είναι ξεκάθαρο πού το πάει ο Σουλτάνος. Δεν κρύβει τις διαθέσεις του, με τις οποίες επιχειρεί να μπολιάσει την τουρκική νεολαία: «Δεν μπορούμε το 2016 να κινούμαστε με τη λογική του 1923. Αυτό είναι άδικο (!), δεν μπορούμε να το δεχθούμε. Όταν αλλάζουν τα πάντα στον κόσμο, δεν μπορούμε να βρισκόμαστε στο σημείο που βρεθήκαμε τότε», δήλωσε την περασμένη Πέμπτη και εξήγησε μάλιστα τι θέλει: «Από το 1914, που φτάσαμε από τα 2.500.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, μέσα σε εννέα χρόνια στη Λωζάννη, μαζί και με το Χατάι, πέσαμε στα 780.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα». Τι ζητάει ο άνθρωπος; Ψιλοπράγματα. Μόλις 1.720.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και κάποια δικά μας, από αυτά που αναγνώρισε η Συνθήκη ότι μας ανήκουν.
Κατάλαβαν ή δεν καταλαβαίνουν ούτε τώρα τι έβαλε στο διεθνές τραπέζι ο αρπακτικός γείτονάς μας;

Αλλά δεν είναι μόνο ο Σουλτάνος που έχει βάλει στο μάτι την ποτισμένη με αίμα γη μας. Όλοι οι γείτονες όλο και κάτι θέλουν να αρπάξουν από το σώμα της Ελλάδας. Ακόμη και οι πολιτισμένοι Ιταλοί αμφισβητούν τις θαλάσσιες ζώνες (ΑΟΖ). Το ίδιο θέμα βάζει και η Αλβανία, συν το «Τσαμικό» που ανακάλυψε, ενώ τα Σκόπια 42 χρόνια τώρα επιμένουν στον χαβά τους και οι εταίροι μας οι Ευρωπαίοι κάνουν τα στραβά μάτια…

Τα καταφέραμε μια χαρά… Να είμαστε καλαμιά στον κάμπο.
Λέξη δεν είπαν η Αμερική και η Ευρωπαϊκή Ένωση για τα τρελά που ζητάει ο τούρκος πρωθυπουργός. Γι’ αυτό και αλωνίζει και έχει κατορθώσει να τον φοβούνται τόσο από Δυσμάς όσο και από Ανατολάς… Τα συμφέροντά τους κοιτάνε οι άνθρωποι και κάπου κάπου αντιγράφουν και τον Ερντογάν. Συχνά μπαίνουν σε ξένα χωράφια και αρπάζουν ό,τι μπορέσουν…
Το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε. Δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια επειδή είμαστε κάτω από την μπότα των δανειστών-…εταίρων μας, που θέλουν να ρουφήξουν και την τελευταία σταγόνα ζωής που μας έχει απομείνει. Ήδη υπάρχουν πάρα πολλοί συμπολίτες μας που πλέον δεν έχουν ούτε τον επιούσιο, που έχουν φτάσει στο σημείο να ζητιανεύουν ένα πιάτο φαΐ στα συσσίτια, που δεν μπορούν να δώσουν χαρτζιλίκι στο εγγόνι τους, αλλά έχουμε ξαναζήσει τέτοιες καταστάσεις και θα καταφέρουμε και πάλι να περάσουμε την μπόρα, με τη χώρα ακέραιη.
Η Ελλάδα, όμως, βρίσκεται στη δίνη του κυκλώνα.

Με αρπακτικά να κρώζουν από πάνω της. Στο στόχαστρο τα ανοικτά εθνικά μας θέματα. Αν πεινάσεις, κάποια στιγμή θα μπορέσεις να ξανακερδίσεις τον επιούσιο, και κάτι παραπάνω. Αν χάσεις όμως έδαφος, δεν το ξανακερδίζεις.

Αυτό είναι το πρώτο, το μέγα θέμα, που πρέπει να μας ανησυχεί όλους μας. Να μην πάθουμε καμιά ζημιά. Και την ευθύνη πρωτίστως την έχει όλη η πολιτική ηγεσία της χώρας. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Ας τρώγονται, ας βγάζουν τα μάτια τους για τα οικονομικά, αλλά στα εθνικά θέματα οι όποιες διαφορές πάνε στην άκρη. Βήμα πίσω δεν πρέπει να γίνει απέναντι στις βλέψεις των… γειτόνων μας αλλά και στις πιέσεις και στους όποιους εκβιασμούς των… φίλων μας των Αμερικάνων.