Όχι, όχι, δεν θέλουμε άλλη βοήθεια, κ. Σόιμπλε…

– Αρκετά μας… σώσατε, ώρα να ξανανοίξετε το Άουσβιτς και το Νταχάου

Μας έκανε την… τιμή να πεταχτεί για λίγες ώρες στην αποικία του ο σκληρός γκαουλάιτέρ μας, ο κ. Σόιμπλε, για να δει πώς πάει το πειραματόζωό του. Μια πόλη σιωπηλή τον «υποδέχθηκε», αστυνομοκρατούμενη. Απαγορευμένη πολιτεία θύμιζε η Αθήνα. Έργο αποκλειστικά της χώρας του, στην οποία έχει παραδοθεί η άλλοτε φωτισμένη Ευρώπη, των μεγάλων ηγετών και προσωπικοτήτων που σήμερα δεν υπάρχουν και επιπλέουν οι μικροί και οι ασήμαντοι. Σε κάθε χώρα. Γι’ αυτό και οι Μέρκελ και Σόιμπλε κυριαρχούν, οι μονόφθαλμοι στους αόμματους. Και κινούνται με το μυαλό σε ένα Δ’ Ράιχ. Το DNA δεν αλλάζει…
Πέρασαν οι δικοί μας με καλό βαθμό από την επιθεώρηση και ως ανταμοιβή εισέπραξαν τη δήλωση του αφεντικού, ότι «θέλουμε να βοηθήσουμε». Με καθρεφτάκια, όπως εκείνα που έδιναν οι αποικιοκράτες στους ιθαγενείς για να τους ξεγελάσουν και να τους πάρουν τον τόπο τους και το βιός τους. Το ίδιο κάνουν και εδώ, άσχετα αν η ηγεσία μας δεν το καταλαβαίνει. Ή το καταλαβαίνει, αλλά δεν τολμά να πει ένα όχι. Ακόμη και η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση έγινε με την… προσωρινή διαταγή. Τόσο πολύ κυβερνάμε εμείς τον τόπο μας…
Θα παρακαλέσουμε… γονυκλινείς τον… πατερούλη μας, κ. Σόιμπλε, να μην επιμείνει να μας βοηθήσει… Αρκετά μας… βοήθησε. Και ξέρουμε πια πώς εννοεί αυτή τη βοήθεια. Καρότο και μαστίγιο. Και το μαστίγιο δεν το έκρυψε στις 6 ώρες που έμεινε στην αποικία του. Ξεχάστε «κούρεμα» (άλλη μια διάψευση των κυβερνητικών προσδοκιών), γερμανικές αποζημιώσεις και κατοχικό δάνειο. Αντίθετα, κάθε άλλο παρά απέκλεισε νέα μέτρα, έτσι για να μην αυταπατάται κανείς ότι τελείωσε ο Γολγοθάς και ότι η σταύρωση παραμένει μπροστά μας.
Δεν θέλουμε άλλη βοήθεια. Nein. Δεν θέλουμε άλλο να μας σώσετε… Γιατί αν συνεχίσετε με τον ίδιο τρόπο να σώζετε χώρες και λαούς, θα πρέπει να ανοίξετε ξανά το Άουσβιτς και το Νταχάου. Εκσυγχρονισμένα βέβαια, με τέλεια τεχνολογία που έχετε την αποκλειστικότητα… Αλλά με το ίδιο σκεπτικό, του Χίτλερ…

Τα “ΘΑΡΡΑΛΕΑ” απο το “Παρον της Κυριακης”